برای سهولت در یافتن مکان‌های مختلف در بیمارستان، بهره‌گیری از علائم و نشانه‌های محیطی، امری ضروری و کارآمد است. این نشانه‌ها، به عنوان راهنماهای بصری و گویا، می‌توانند مسیر شما را به سوی بخش‌های مورد نظر، کوتاه‌تر و آسان‌تر نمایند.

ابتدا، شناسایی و توجه به تابلوهای راهنما، از اهمیت بالایی برخوردار است. این تابلوها، معمولاً با رنگ‌ها و فونت‌های مشخص، بخش‌ها و مکان‌های مختلف بیمارستان را به طور دقیق نشان می‌دهند. در طراحی این تابلوها، از یک سری نمادها و علائم استاندارد بهره گرفته می‌شود. مثلاً، نماد قلب، نشان‌دهنده بخش مراقبت‌های ویژه است و نماد آزمایشگاه، محل آزمایشگاه را مشخص می‌سازد. توجه به رنگ‌ها و فضاهای مرسوم نیز در پیدا کردن مسیر موثر است، مثلاً رنگ‌های روشن‌تر و برجسته‌تر، نشانه‌های مهم‌تر هستند.

یکی دیگر از راهنماهای بصری که نقش مهمی در جهت‌یابی دارد، نقشه‌های بیمارستانی است. نقشه‌ها، به صورت چاپی و یا دیجیتالی، نمای کلی از ساختار بیمارستان را نشان می‌دهند. این نقشه‌ها، که در راهروها و یا در لابی‌های مرکزی بیمارستان قرار دارند، به شما کمک می‌کنند تا با نگاهی اجمالی، مسیر خود را تا رسیدن به مقصد مورد نظرتان مشخص کنید.

علاوه بر تابلوها و نقشه‌ها، توجه به طرح و معماری بیمارستان نیز می‌تواند مفید باشد. معمولاً بخش‌های مختلف بیمارستان، با طراحی‌های متمایز و مشخص، از یکدیگر متمایز می‌شوند. به طور مثال، بخش اورژانس با رنگ‌های متمایز و یا فضاهای پر رفت و آمد، به راحتی قابل تشخیص است. همچنین، با توجه به الگوی توزیع بخش‌ها، شما می‌توانید با توجه به موقعیت خود، مسیر بهتری را برای رسیدن به مقصد انتخاب کنید.